Άνοιξε τα μάτια του, έγειρε το κεφάλι του ελαφρά προς τ’ αριστερά και την κοίταξε. Πόσο διαφορετική του φαινόταν… λες κι είχαν περάσει αιώνες απ’ την τελευταία φορά που βρέθηκε στο πλάι της. Τα μαλλιά της χυμένα στην άμμο, τα χείλη της μισάνοιχτα και τα μάτια της ερμητικά κλειστά. Το χλωμό φως του φεγγαριού αγκάλιαζε…

Ήταν ένα δύσκολο διαζύγιο, μετά από ένα δύσκολο γάμο και για χρόνια δεν είχε περάσει απ’ το μυαλό της να βρει κάτι καινούριο στη ζωή της. Όταν όμως ηρέμησε κάπως η κυματώδης θάλασσα την οποία κλήθηκε να παλεύει, άρχισε να σκέφτεται πως ίσως θα έπρεπε να κάνει μια καινούρια γνωριμία, να βρει έναν σύντροφο, να…

Η Στέλλα κάθισε προσεχτικά στον καναπέ και ίσιωσε με αργές κινήσεις, που πρόσδιδαν την αμηχανία της, τη γκρι φούστα της. Σήκωσε τα μεγάλα, καστανά μάτια της και την κοίταξε. Το βλέμμα της Καίτης ήταν ζεστό και χαμογελαστό. Η Στέλλα πήρε διακριτικά μια βαθιά ανάσα και της χαμογέλασε. -Ώστε εσύ είσαι η Στέλλα λοιπόν… είπε χαμογελαστά…

Έστρωσε λίγο το μαντήλι στα μαλλιά της κι άφησε το βλέμμα της να περιπλανηθεί στο απέραντο γαλάζιο. Είχαν απομακρυνθεί αρκετά απ’ την ακτή, τόσο που γύρω της δεν έβλεπε τίποτα άλλο παρά θάλασσα. Αρχές φθινοπώρου και το καράβι είχε μεν κόσμο, όχι όμως την κοσμοσυρροή που υπήρχε όλο το καλοκαίρι. Το προτιμούσε έτσι, δεν της…