Χαμένο κορμί ήταν, μέθυσος, χαρτόμουτρο και πουτανιάρης, αλλά τι να κάνει η μάνα κι ο πατέρας, γερνούσαν, δίπλωσε ο γέρος του δε καλόβλεπε κιόλας, η μάνα κάπως καλύτερα κρατιόταν, ήταν και χρόνια μικρότερή του, άλλον δεν είχαν να κρατήσει το όνομα και την περιουσία, αυτόν γεννήσανε. Η κόρη παντρεύτηκε νωρίς, έφυγε στα ξένα, δεν είχε…

Ποτέ δεν ήξερα τι είναι η αγάπη, τι νιώθεις μαζί της, πώς μυρίζει, τι χρώματα φοράει, πώς έρχεται και πώς μένει, γιατί φεύγει, τι πρόσωπο έχει, αν είναι χαρούμενη ή δυστυχισμένη, αν κάνει θόρυβο ή έρχεται σιγοπατώντας. Ποτέ δε την ένιωσα, δεν την κατάλαβα κι αν ακόμη με πλησίασε με κάποιο τρόπο, δεν ήξερα ούτε…

«Παντρεύεται η δούλη του Θεού Πασχαλίνα, το δούλο του Θεού Συμεών»… και κάπως έτσι, μαζί με πολλά χωράφια, σπίτι και τον καλύτερο καφενέ για προίκα, βρήκαν νύφη στο χαζό του χωριού. «Δεν θα ζήσει πολύ» της είπε η μάνα της «Μεγάλος είναι, πόσο να πάει ακόμη; Θα σου μείνουν τα προικιά, θα εξασφαλιστούν και τα…

Η Λένκω, τον Κωνσταντή τον αγάπησε πολύ κι ας ήταν ο τελευταίος του χωριού. Ένα χαμίνι, κανείς δεν ήξερε από που κρατάει η σκούφια του, μοναχός τριγύριζε απ’ όσο τον θυμούνταν όλοι, μια σταλούδα παιδί βρώμικο και πεινασμένο ζητιάνευε στα σπίτια. Τη νύχτα κούρνιαζε σε στάβλους να έχει ζεστασιά από τα ζώα ή και φαγητό…

Ένα σφύριγμα δυνατό ήταν στην αρχή, μια λάμψη ακολούθησε και φώτισε τον ουρανό διαλύοντας το σκοτεινό της νύχτας, ο εκκωφαντικός κρότος που ακούστηκε μετά σκέπασε κάθε άλλο ήχο. Μια άγρια φωτιά ξεσηκώθηκε καίγοντας τα πάντα για μέρες κι ο καπνός και οι στάχτες κάλυψαν κάθε ίχνος ζωής, και ύστερα σιωπή. «Νερό, μαμά νερό» μουρμούρισε, καμιά…