Ιστορίες σε Συνέχειες – Σελίδα 2

Τροφός σε δυο πατρίδες… (Μέρος 2ο)

Προηγούμενο Πογκανέστι, περιφέρεια Χινκέστι, Μολδαβία, Ιούλιος του 1987 Η δεκάχρονη Αλιόνα τεντώνεται στο κρεβάτι της. Είναι Κυριακή, χουζούρεψε αρκετά. Καθώς ντύνεται, ανακαλύπτει δυο μικρά σημαδάκια στο δεξί πήχη του χεριού της. Τρέχει να τα δείξει στην μητέρα της. Δίδυμες ελίτσες φυτρώνουν, της λέει, ίσα που διακρίνονται τα κεφαλάκια τους! Παρέα τους θα περάσει την εφηβεία,…
Διαβάστε περισσότερα: Τροφός σε δυο πατρίδες… (Μέρος 2ο)
Κύκλοι και Ελλείψεις – 5

Προηγούμενο Και οι δυο όροφοι του αρχοντικού ήταν κατάφωτοι. Οι μεγάλες ξύλινες μεσόπορτες είχαν ανοίξει για να εξοικονομηθεί ο μεγαλύτερος δυνατόν χώρος και οι μπαλκονόπορτες και τα παράθυρα ήταν ορθάνοιχτα. Μουσική, χαρούμενες κουβέντες και γέλια ακούγονταν μέχρι την παραλία. Μυρωδιές από εκλεκτά φαγητά μπερδεύονταν με αυτές του γιασεμιού και του νυχτολούλουδου. Η σάλα είχε γεμίσει…
Διαβάστε περισσότερα: Κύκλοι και Ελλείψεις – 5
Κύκλοι και Ελλείψεις – 4

Προηγούμενο Ο Κωνσταντής ξεκουβάλησε την βαλίτσα του από το αμάξι και ανέβηκε τα λίγα σκαλιά του σπιτιού του. Ήταν κομμάτια απ’ την κούραση, αλλά ήταν και ευχαριστημένος. Τα ταξίδια του είχαν πάει καλά. Έβγαλε τα σκονισμένα ρούχα και έκανε ένα γρήγορο μπάνιο. Αναζωογονημένος απ’ το μπάνιο φόρεσε καθαρά ρούχα και βγήκε βιαστικά πάλι απ’ το…
Διαβάστε περισσότερα: Κύκλοι και Ελλείψεις – 4
Το Χάος Μέσα Μας – Μέρος 3ο Φινάλε

Προηγούμενο ΕλίναΠαρόν, 2024 Ζούσα μία από εκείνες τις στιγμές που νομίζεις πως η ζωή σου κάνει πλάκα. Το είχα συνηθίσει άλλωστε. Δεν ήταν πρώτη φορά που η ζωή μου έμοιαζε με πρωταπριλιά. Έτριβα τα μάτια μου για να συνειδητοποιήσω πώς το χάσμα μιας δεκαετίας ενώνεται σε μια στιγμή. Κοκάλωσα μέσα στο πλήθος που με περικύκλωνε…
Διαβάστε περισσότερα: Το Χάος Μέσα Μας – Μέρος 3ο Φινάλε
Τροφός σε δυο πατρίδες… (Μέρος 1ο)

Πογκανέστι, περιφέρεια Χινκέστι, Μολδαβία, Ιούνιος του 1992 Η δεκαπεντάχρονη Αλιόνκα, διέσχιζε περήφανη τα χωράφια μέχρι το σπίτι της, στην άκρη του χωριού της. Παραδίπλα αφουγκράζεται την ροή του Προύθου, του φυσικού συνόρου με την Ρουμανία. Έσκυψε και έκοψε αγριολούλουδα, ένα μωβ κρινάκι και δυο κόκκινα για την μητέρα και τις μικρότερες αδελφές της. Η πρωτότοκη,…
Διαβάστε περισσότερα: Τροφός σε δυο πατρίδες… (Μέρος 1ο)
Η φαγάνα – 2

Προηγούμενο Ποιος να το φανταζόταν ότι ο γόης του σχολείου, που λίγο πολύ όλες θέλανε, χωρίς ποτέ να καταφέρνει καμία να τον έχει, είχε πρόβλημα στα γενετήσια όργανά του. Μεγάλο πρόβλημα, ήταν σχεδόν ανύπαρκτα κι έτσι εξηγείται που από τότε μέχρι σήμερα στα τριάντα του χρόνια, ο Βλάσης ήταν και παρέμεινε μπακούρι. Κι επειδή η…
Διαβάστε περισσότερα: Η φαγάνα – 2
Το Χάος Μέσα Μας – Μέρος 2ο

Προηγούμενο Άρης Δεν μπορώ να πω πως είχα ποτέ κάποιον εγωισμό, όμως είχα τον τρόπο μου σε όσα ήθελα να διεκδικήσω. Το μάθημά μου το πήρα πάντως. Μερικές φορές μέχρι και οι Θεοί χάνουν. Ξύπνησα και κοιτούσα τα κεραμίδια του μικρού δωματίου. Πίσω από το σπίτι μας υπήρχε μία παλιά αποθήκη που αποφάσισα να την…
Διαβάστε περισσότερα: Το Χάος Μέσα Μας – Μέρος 2ο
Η φαγάνα – 1

Τη Βάνα τη μεγάλωσαν δύο θείες γεροντοκόρες κι ο θείος Άκης ανύπανδρος κι αυτός, αδέρφια του πατέρα της, ξεβράκωτοι και νηστικοί αριστοκράτες. Όταν πέθανε η μάνα της, ανέλαβαν όλοι μαζί να το κάνουν “άνθρωπο το δύσμοιρο”, όπως διατυμπάνιζαν στη γειτονιά, αφού ο πατέρας της μικρής, πολύ πριν το θάνατο της γυναίκας του, μια ωραία πρωία…
Διαβάστε περισσότερα: Η φαγάνα – 1
Στ’ ορκίζομαι πως θα το κόψω (Μέρος 3ο)

Η Γεωργία άρχισε να γίνεται όλο και πιο ανήσυχη, μα και παρατηρητική. Εκεί που ο Σπύρος ήταν ένα επιμελές παιδί όσον αφορά το σχολείο και τα διαβάσματά του, άρχισε να γίνεται αδιάφορος. Ήταν πλέον σίγουρη ότι ήταν μπλεγμένος, δεν ήξερε όμως ακριβώς με τι και πόσο βαθιά. Έβλεπε μάτια κόκκινα, άλλοτε ενεργητικός και πρόσχαρος, άλλοτε…
Διαβάστε περισσότερα: Στ’ ορκίζομαι πως θα το κόψω (Μέρος 3ο)